ترک خود ارضایی
خود ارضایی یک از اعمال ناشایست بوده که از نظر اسلام نیز تقبیح شده است در این مقاله هلث کده به بررسی و ترک خود ارضایی میپردازیم.
خود ارضایی چیست؟
خودارضایی یا جَلْق زدن از روش‌های ارضای میل جنسی است. به عبارت دیگر، خودارضایی به تحریک جنسی اندام جنسی خود، جهت برانگیختگی جنسی یا سایر لذت‌های جنسی اطلاق می‌شود و معمولاً به اوج لذت جنسی می‌انجامد. برای برانگیختگی ممکن است از دست‌ها، انگشتان، اشیاء معمولی و اسباب‌بازی‌های جنسی از جمله لرزاننده یا ترکیبی از همگی استفاده شود. تحریک کردن شریک جنسی با دست همچون انگشت کردن، دست‌کام‌دهی، خودارضایی متقابل، فعالیت‌های جنسی شایعی هستند که ممکن است به‌جای دخول جنسی بکار روند. به‌عبارتی، خودارضایی عموماً به انجام این عمل توسط خود شخص اطلاق می‌شود، اما تحریک آلت توسط فردی دیگر، البته بدون آمیزش جنسی (معمولاً با دست) را نیز نوعی خودارضایی می‌دانند.
مطالعات انجام‌شده نشان داده‌است که خودارضایی در هردو جنس مذکر و مؤنث و در تمام سنین رایج است، هرچند تفاوت‌هایی وجود دارد. بر پایهٔ پژوهش‌های انجام‌شده توسط آلفرد کینزی دربارهٔ شیوع خودارضایی، تقریباً صددرصد مردان و سه‌چهارم زنان در دوره‌ای از زندگی خود، دست به این کار زده‌اند. فواید پزشکی و روان‌پزشکی گوناگونی به خودارضایی و نگرش سالم افراد به فعالیت جنسی، نسبت داده شده‌است. هیچگونه رابطهٔ علت-معلولی میان خودارضایی زنان و هرگونه اختلال جسمی یا روانی وجود ندارد.
خودارضایی از دوران ماقبل تاریخ در هنرهای گوناگون ترسیم و در نوشته‌های قدیمی بدان اشاره و درباره‌اش بحث شده‌است. در قرون هجدهم و نوزدهم میلادی، علمای الهیات و پزشکان، خودارضایی را «شنیع»، «اسف‌انگیز» و «زشت» می‌دانستند، اما در قرن بیستم میلادی این تابوها عموماً کاهش یافت و در هنر، موسیقی پاپ، تلویزیون، سینما و ادبیات مباحثه و تصویرسازی خودارضایی رو به افزایش گذاشت. امروزه ادیان مختلف، نظر متفاوتی دربارهٔ خودارضایی دارند: برخی آن را به‌لحاظ روحانی و معنوی، عملی مضر و برخی دیگر غیرمضر می‌دانند. نظر برخی ادیان هم بر حسب موقعیت یا شرایط انجام خودارضایی فرق دارد. وضعیت قانونی خودارضایی هم در طول تاریخ متفاوت بوده‌است و خودارضایی در انظار، در بیش تر کشورها غیرقانونی است.
خودارضایی در خلوت خصوصی یا با شریک زندگی، عموماً عملی طبیعی و سالم و بخشی از لذت جنسی است. خودارضایی در بسیاری از گونه‌های جانوری نیز — چه آنهایی که در طبیعت آزادند و چه آنهایی که در بندِ انسان هستند — مشاهده شده‌است.
دلایل خودارضایی
علاوه بر احساس لذت جنسی، خودارضایی برای رهایی از تنش‌های جنسی به ویژه در هنگامی که شریک جنسی در دسترس نیست انجام می‌شود. خودارضایی گاهی به منظور رفع اضطراب و رسیدن به آرامش صورت می‌گیرد. در نوجوانان گاهی خودارضایی با هدف کنجکاوی در خصوص دستگاه‌های تناسلی اجرا می‌شود. همچنین گاهی با هدف پیشگیری از انتقال بیماری‌های آمیزشی یا بارداری صورت می‌گیرد. گاهی در برخی نارسایی‌های جنسی توسط پزشک نیز استمناء تجویز می‌شود.
خطرات
فروکردن اجسام در خود، به‌منظور خودارضایی (مثل فروکردن اجسام خارجی در مقعد)، خطر گیرکردن و جا ماندن آن اجسام را به‌همراه دارد و مردان و زنان هر دو ممکن است قربانی چنین خطری شوند. به عنوان مثال، یک زن در آلمان هنگام خودارضایی با استفاده از دو مداد، موجب سوراخ‌شدگی پیش‌آبراه و ورود مدادها به مثانه‌اش شد و در بیمارستان بستری گشت همچنین در صورت استفاده از هرگونه وسیله جنسی آلوده هنگام خودارضایی یا استفاده از اسباب‌بازی‌های جنسی مشترک و آلوده، خطر انتقال و ابتلا به عفونت وجود دارد.
بارداری
خودارضایی تکی، یا خودارضایی با همراهی افرادی از همان جنس، هرگز موجب حاملگی نمی‌شود. خودارضایی متقابل یک مرد و زن (آمیزش جنسی بدون مقاربت را ببینید) در صورت راه‌یابی منی به درون فرج ممکن است موجب حاملگی شود.
سیستم ایمنی بدن
مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۴ میلادی، نشان داد که اُرگاسم ناشی از خودارضایی، برخی از اجزاء دستگاه ایمنی ذاتی از جمله، تعداد مطلق گلبول‌های سفید خون و به‌ویژه سلول‌های کشنده طبیعی را در مردان افزایش می‌دهد.
سرطان پروستات
پژوهش‌های انجام‌شده در زمینهٔ ارتباط خودارضایی با سرطان پروستات، نتایج متفاوتی داشته‌است. به عنوان مثال در سال ۲۰۰۳، یک تیم پژوهشی استرالیایی به سرپرستی گراهام جایلز از «شورای سرطان استرالیا» دریافتند که مردانی که به‌کرات خودارضایی می‌کنند، احتمال کمتری دارد که دچار سرطان پروستات شوند. مردانی که به‌طور میانگین ۵ انزال یا بیشتر در هفته در سنین مابین ۲۰ تا ۳۰ داشته باشند، خطر ابتلایشان به سرطان پروستات به‌طور چشمگیری پایین است. با این حال، آنها نتوانستند یک رابطهٔ علت-معلولی مستقیم را ثابت کنند. پژوهش‌های آنان همچنین نشان داد که انزالی که در اثر خودارضایی و نه مقاربت باشد، در این زمینه مفیدتر است، چرا که هنگام مقاربت، احتمال انتقال بیماری‌های آمیزشی وجود دارد که به نوبهٔ خود، خطر سرطان دهانه رحم را افزایش می‌دهد.
همچنین یک مطالعهٔ بزرگ ۱۸ ساله بر روی ۳۱٬۹۲۵ مرد مابین سنین ۴۰ تا ۷۵ سال، با همکاری «دانشکدهٔ بهداشت عمومی دانشگاه بوستون»، «دانشکدهٔ بهداشت تی.اچ. چان هاروارد» و «مدرسه پزشکی هاروارد» نشان داد که انزال بیش از ۲۱ مرتبه در ماه، خطر سرطان پروستات را به میزان قابل توجهی در مقایسه با آنان که تنها ۴ تا ۷ انزال در ماه دارند، کاهش می‌دهد.
از طرف دیگر ممکن است این سودمندی وابسته به سنِ افراد باشد. مثلاً نتایج یک مطالعه دیگر در سال ۲۰۰۸ نشان داد که انزال‌های مکرر مابین ۲۰ تا ۴۰ سالگی، ممکن است با افزایش خطر سرطان پروستات مرتبط باشد، اما از طرفی دیگر، انزال‌های مکرر در دههٔ ۵۰ سالگی، خطر سرطان پروستات را کاهش می‌دهد.بررسی‌های انجام‌شده بر روی ۱۶ مقاله‌ای که تا قبل از اکتبر ۲۰۱۵ بر روی رابطهٔ سرطان پروستات و دفعات انزال منتشر شده‌است، نشان می‌دهد که هنوز اجماع قطعی دربارهٔ رابطهٔ این‌دو موجود نیست و نیاز به بررسی‌ها و مطالعات بیشتر وجود دارد.
دستگاه تولید مثل در مردان
اسپرم نابالغ پس از ساخته‌شدن در لوله‌های داخلی بیضه، به سمت اپیدیدیم رانده می‌شود و به مدت ۲ هفته در آن می‌ماند تا به بلوغ کامل برسد. این فرایند دائمی، سبب ساخت و بلوغ صدها میلیون اسپرم در روز می‌شود به نحوی که در هر بار انزال، حدود چهارصد میلیون اسپرم از مجرای انزالی خارج می‌شود. طول عمرِ اسپرم‌ها پس از بلوغ، بسیار محدود است و از حدود چند روز تا ۱ هفته بیشتر نیست. اگر پس از یک هفته، این اسپرم‌های بالغ و پیر خارج نشوند، قدرت بارورسازی خود را از دست می‌دهند و دیگر خاصیتی در این زمینه ندارند.
مشخصاً مردانی که به‌طور نیمه‌منظم خودارضایی می‌کنند، در واقع اپیدیدیم خود را از اسپرم‌هایی که قدرت بارورسازی کمتری دارند، پاک‌سازی می‌کنند تا اسپرم‌هایی که جوان‌تر و بارورساز هستند، جایگزین شوند. این موضوع در واقع یک سازگاری تکاملی در بشر محسوب می‌شود و در جهت انجامِ تولید مثل موفق است. ماندن طولانی‌مدت اسپرم در بدن منجر به خروج اسپرم‌های بی‌خاصیت (به‌جای اسپرم زایا) در هر بار انزال می‌گردد. جالب آنکه در بدن افرادی که خودارضایی نمی‌کنند، مکانیسم‌های جبرانی وجود دارد تا به حفظ اسپرم‌های زایا کمک کنند که یکی از آنها، انزال و خروج بی‌اختیاری منی هنگام خواب است.
نتایج چندین مطالعه نشان داده‌است که در مردان، اُرگاسم ناشی از خودارضایی، موجب بالارفتن شدید پادگن ویژه پروستات (PSA) می‌شود. به همین دلیل توصیه می‌شود، مردانی که قرار است آزمایش PSA انجام دهند، دست‌کم ۷ روز پیش از آزمایش، خودارضایی (یا همبستری و مقاربت) نداشته باشند.
مشکلاتی برای مردان
اگر مردی دچار ترومای غیرنافذ به آلت تناسلی‌اش شده باشد یا آنکه هنگام مقاربت یا خودارضایی، آلتش دچار خمیدگی شدید یا سایر آسیب‌ها شود، به‌ندرت ممکن است مبتلا به شکستگی آلت مردی گرددیا دچار بیماری پیرونی شود. فیموزیس عارضه‌ای است که طی آن پوست ناحیهٔ ختنه‌گاه هنگام برانگیختگی یا نعوظ، بر روی سر آلت تناسلی پس کشیده نمی‌شود و با احساس درد و ناراحتی همراه است در تمامی موارد یادشده، هرگونه دستکاری فعالانهٔ آلت مردی ممکن است مشکل‌ساز شود.
درصد کمی از مردان نیز از سندرم بیماری پس از ارگاسم رنج می‌برند که به معنای درد شدید ماهیچه‌های بدن و سایر علائم اندکی پس از انزال است که ممکن است پس از مقاربت طبیعی یا خودارضایی باشد. علائم این سندرم حدود یک هفته به طول می‌انجامد.برخی پزشکان گمان دارند که میزان شیوع سندرم بیماری پس از ارگاسم در میان مردم احتمالاً بیش از آنی است که در متون علمی دانشگاهی گزارش شده‌استو بسیاری از مبتلایان بدون تشخیص باقی می‌مانند.
منبع :ویکی پدیا
ترک خود ارضایی و روش‌های درمان آن چیست؟! اصطلاح اعتیاد به خود ارضایی به حالتی اطلاق می‌شود که فرد دچار تمایل و وسواس عجیب و شدید به خود ارضایی است. به‌طور کلی، خود ارضایی جز رفتارهای طبیعی بشر به‌شمار می‌رود و انجام آن کاملاً شایع و عادی است. اما زمانی که به شکل اعتیاد در می‌آید و با زندگی فردی، جنسی و اجتماعی فرد تداخل پیدا می‌کند، ترک خود ارضایی با استفاده از راهکارهای خانگی یا درمان زیر نظر روانشناس یا سکس تراپ توصیه می‌شود. در ادامه به بررسی روش‌هایدرمان خود ارضایی میپردازیم.
آیا دچار اعتیاد به خود ارضایی شده‌ام؟
هنوز هم در مورد واژه اعتیاد به خود ارضایی توافق وجود ندارد. برخی از محققان آن را درست مانند سایر اعتیادها می‌دانند و برخی دیگر معتقدند این اعتیاد نیست و در دسته وسواس‌های رفتاری قرار می‌گیرد که باعث بروز رفتار جبری در فرد می‌شوند.
در عین حال، اعتیاد به خود ارضایی جز اختلالات روانی طبقه‌بندی نمی‌شود و معیارهای تشخیصی یک اختلال روانی را ندارد. از آنجا که هنوز هم در مورد اعتیادوار بودن آن توافق وجود ندارد، از آن به رفتاری جنسی جبری، بیش فعالی جنسی و رفتار جنسی خارج از کنترل نیز یاد می‌شود.
خود ارضایی گاه‌به‌گاه اعتیاد یا رفتار جبری تلقی نمی‌شود. ترک خود ارضایی و درمان آن زمانی ضروری است که دارای نشانه‌های زیر باشد:
- در طول روز زمان و انرژی زیادی از شما می‌گیرد.
- امور خانه، کار، تحصیل و زندگی شما به دلیل انجام خود ارضایی مختل شده است.
- رویدادها، مراسم‌ها و قرارهای مهم را کنسل می‌کنید تا بتوانید در تنهایی خود ارضایی کنید.
- از مکان‌های اجتماعی دوری می‌کنید یا حتی در صورت اجبار پنهانی خود ارضایی می‌کنید چون زمان کافی برای رسیدن به خانه ندارید.
- حتی وقتی احساس شهوت و تحریک شدن ندارید، خود ارضایی می‌کنید.
- وقتی دچار احساسات منفی مانند خشم، اضطراب، استرس یا غم می‌شوید، در پاسخ برای خلاصی از این احساسات خود ارضایی می‌کنید.
- پس از خود ارضایی دچار حس گناه خود ارضایی ، ناراحتی و پشیمانی می‌شوید.
- با وجود تمایل به ترک خود ارضایی باز هم نمی‌توانید دست از آن بردارید.
- نمی‌توانید دست از فکر کردن به خود ارضایی بردارید.
- دائما در فکر جستجو برای محتوای جنسی هستید.
علت خود ارضایی چیست؟
خود ارضایی می‌تواند به دلیلی مانند وجود استرس و اضطراب شدید در زندگی فرد باشد. شخص با خود ارضایی سعی می‌کند از شر احساس منفی خلاص شود.
ابتلا به برخی بیماری‌های روانی و ابتلا به کژ کاری‌های جنسی نیز می‌تواند دلیل رو آوردن به خود ارضایی باشد.
نداشتن زندگی جنسی عادی، ناتوانی در ازدواج و تشکیل خانواده می‌تواند از علل رو آوردن به خود ارضایی برای تخلیه نیازهای فرد شود.
برای ترک خود ارضایی به کمک روانشناس نیاز دارم؟
راهکارهای خانگی متعددی برای توقف خود ارضایی وجود دارد. بسیاری از افراد انجام این روش‌ها را در کاهش دفعات نیاز به خود ارضایی موثر دانسته‌اند و با رعایت آنها مشکل حل شده است. اما برخی از افراد نمی‌توانند به تنهایی از پس مشکل خود ارضایی برآیند. در این شرایط به کمک تخصصی روانشناس یا سکس‌تراپ نیاز دارند.
در صورتی که در ترک این رفتار موفق نبوده‌اید، صحبت با یک روانشناس یا مشاور جنسی می‌تواند به شما کمک کند. یک متخصص می‌تواند به شما در یافتن علت خود ارضایی و دلیل ناتوانی در غلبه بر آن کمک کند.
جلسات درمان به صورت محرمانه برگزار می‌شود و در صورت تمایل می‌توانید از جلسات آنلاین نیز بهره‌مند شوید. برای برخی از افراد صحبت در مورد مسائل جنسی در جلسات حضوری دشوار است.
درمان و ترک خود ارضایی
درمانگر جنسی چطور می‌تواند به شما کمک کند؟ روش‌های متعددی برای ترک خود ارضایی وجود دارد که بسته به علت اعتیاد به آن می‌تواند به مراجع پیشنهاد شود.
گفتگو درمانی برای ترک خود ارضایی
بسیاری از مراجعان از صحبت با یک روانشناس و بررسی ریشه‌های این رفتار نفع می‌برند. شناسایی اثرات منفی خود ارضایی می‌تواند به دلیل خوبی برای تلاش برای ترک آن بدل شود.
درمانگر در مورد مسائل زیر از شما سوال می‌پرسد:
- احساس و رفتار شما در زمان خود ارضایی
- وجود رفتارهای جنسی وسواس‌گونه دیگر مانند داشتن شرکای جنسی متعدد و دیگر کژ کاری‌های جنسی
- مشکلاتی که از خود ارضایی ناشی شده است.
- تروماهای گذشته
- فشارها و مشکلات فعلی در زندگی شما
این به درمانگر کمک می‌کند که وسواس و جبری بودن رفتار را بررسی کند. درمانگر احساس شما را بررسی می‌کند و با بررسی ریشه رفتار به روشی برای ترک خود ارضایی می‌رسد.
به یاد داشته باشید که گفته‌های شما کاملاً محرمانه می‌ماند و حرف‌های شما به هیچ‌وجه با کس دیگری در میان گذاشته نخواهد شد.
گروه درمانی برای ترک خود ارضایی
برای درمان رفتارهای جبری گروه درمانی می‌تواند موثر باشد. با این حال، به دلیل حساسیت موضوع ممکن است شما مایل به حرف زدن در مورد مسائل جنسی خود در گروه نباشید.
دارو درمانی و ترک خود ارضایی
هیچگونه دارویی برای درمان مستقیم رفتارهای جبری و کژ کاری‌های جنسی وجود ندارد. اما در صورتی که خود ارضایی شما به وجود مشکلات زمینه‌ای مانند افسردگی، اختلال دوقطبی و اختلال اضطراب مربوط باشد، تجویز دارو می‌تواند به کنترل رفتارهای تکانه‌ای و جبری کمک کند.
از مطالب زیر هم دیدن کنید
- گاباتین
- عوارض قرص دگزامتازون
- نی نی سایت شامپو ریزش مو
- متن لوح تقدیر
- قرص آسنترا
- دانلود اهنگ ترکی
- اهنگ کره ای
عدم درمان خود ارضایی چه عواقبی دارد؟
رفتارهای اعتیادوار با گذشت زمان و عدم درمان تشدید می‌شوند. خود ارضایی رفتاری است که اعتیاد به آن می‌تواند عوارض متعددی در زندگی فردی، جنسی و عاطفی فرد داشته باشد. عدم ترک خود ارضایی فشار زیادی به رابطه عاطفی و زندگی جنسی فرد وارد می‌کند.
نارضایتی جنسی و سرد شدن زندگی مشترک از عوارض آن بر زندگی جنسی و عاطفی فرد است. زودانزالی، عدم تحریک با رابطه جنسی واقعی و افت کیفیت رابطه جنسی از دیگر عواقب آن است.
عدم درمان خود ارضایی چه عواقبی دارد
افت خلق و خوی فرد به دلیل حس گناه و عذاب وجدان نیز مشکلی است که بسیاری از اشخاص در پی عدم درمان خود ارضایی دچار آن می‌شوند. شخصی که گرفتار این رفتار است و نمی‌تواند جلوی آن را بگیرد، دچار کاهش عزت‌نفس و اعتماد به نفس نیز می‌شود.
عدم درمان خود ارضایی عوارض دیگری نیز دارد که محدود به موارد فوق نیست.
خود ارضایی همسر
یکی از مهم‌ترین عوارض خود ارضایی به زندگی جنسی فرد برمی گردد. همسر فردی که دچار خود ارضایی است از کشف این موضوع دچار احساس ترس و نگرانی نسبت به زندگی مشترکش می‌شود. شخص احساس بی کفایتی در رابطه جنسی و ناتوانی در ارضا کردن همسر می‌کند و خود را مقصر رو آوردن همسرش به خود ارضایی برای برآورده کردن نیاز جنسی‌اش می‌داند.
اگر متوجه شده‌اید که همسرتان خود ارضایی می‌کند، به یاد داشته باشید که این رفتار عادی و طبیعی است. تقریباً تمام انسان‌ها در نقطه‌ای از زندگی خود یا به صورت گاه‌به‌گاه خود ارضایی می‌کنند. خود ارضایی گاه‌به‌گاه لزوماً نشانه وجود مشکل نیست.
با این حال، اگر خود ارضایی همسرتان بر رابطه جنسی او با شما، کار، تحصیل و خلق و خوی او تاثیر داشته است، باید به فکر درمان و ترک خود ارضایی او باشید.
به دلیل کلیشه‌ها و دیدگاه‌های منفی دینی و اجتماعی که در مورد خود ارضایی وجود دارد، در هنگام صحبت از این موضوع باید بسیار با احتیاط عمل کنید. همسرتان ممکن است دچار حس خجالت شود یا از حرف زدن در مورد آن امتناع کند. مراقب باشید که در صحبت‌های شما نشانه‌ای از تحقیر، تمسخر یا قضاوت نباشد.
در ابتدای گفتگو تاکید کنید که او را قضاوت نمی‌کنید و نمی‌خواهید او را شرمنده کنید. از او در مورد نیازهایش بپرسید. آیا چیزی وجود دارد که شما بتوانید انجام دهید و او به خود ارضایی نیازی نداشته باشد؟ آیا مشکل خاصی دارد؟
به او پیشنهاد دهید که روش‌های درمانی تخصصی مانند ملاقات با یک درمانگر و سکس‌تراپیست را امتحان کند.
روش‌های ترک خود ارضایی
اگر خود ارضایی به یک مشکل جدی در زندگی فرد بدل شود و خلاصی از آن برای وی دشوار گردد، استراتژی‌ها و تکنیک‌های مختلفی می‌توانند به کمک فرد بیایند. ترکیبی از این استراتژی‌ها می‌توانند به شخص کمک کنند، از جمله:
هدف معقول داشته باشید
خود ارضایی با کلیشه‌ها و برچسب‌های متعددی از جمله برچسب‌های دینی، فرهنگی و روانی همراه است. در مذاهب مختلف این کار گناهی بزرگ تلقی می‌شود. اما خود ارضایی جز رفتارهای طبیعی بشر تلقی می‌شود و درصد بسیار بالایی از انسان ها، بسته به میزان میل جنسی خود، این کار را انجام می‌دهند. تلاش شما برای ترک خود ارضایی صرفاً برای کاهش اثرات منفی آن بر زندگیتان و کسب کنترل بیشتر روی رفتارهایتان است.
بنابراین، شکست‌های گاه‌به‌گاه در این دوره طبیعی است. از خودتان انتظار نداشته باشید که یک شبه قصد ترک کردن داشته باشید و در آن موفق شوید. کاهش دفعات خود ارضایی و رسیدن به کنترل بهتر در زندگی می‌تواند هدف معقول‌تری به جای ترک کامل این رفتار باشد.
پرهیز از تماشای محتوای پورن
محتوای پورن و دسترسی به آن می‌تواند میل جنسی شما را تحریک کند. کسانی که مایل به ترک خود ارضایی هستند باید از تماشای فیلم‌های پورن، تصاویر و وب‌سایت‌ها خودداری کنند. در صورتی که بتوانید مانعی بر سر راه تماشای این دسته محتوا ایجاد کنید، می‌توانید بر عادت خود غلبه کنید.
امروزه دسترسی به محتوای پورن در کمترین زمان ممکن است. با این حال، می‌توانید با استفاده از فیلترهایی روی دستگاه خود این قبیل محتوا را محدود کنید. با نصب افزونه‌های خاصی روی بروزر خود می‌توانید دسترسی به وب‌سایت‌ها را محدود کنید. اگر فیلم‌هایی را در جایی ذخیره کردید، آنها را پاک کنید. از دوستانی که این دسته محتوا را برای شما ارسال می‌کنند، دوری کنید یا از آنها خواهش کنید برای شما چنین محتوایی ارسال نکنند.
فعال باشید
اگر زمان آزاد خود را پر کنید، زمانی برای خود ارضایی باقی نمی‌ماند. یافتن خروجی مناسب برای تخلیه انرژی یکی از راه‌های ترک خود ارضایی است. زمان اختصاص داده شده به جستجوی محتوای جنسی و خود ارضایی را به یادگیری یک مهارت جدید که به آن علاقه دارید اختصاص دهید. داشتن هدف‌های جدید در زندگی باعث می‌شود که انرژی و زمان خود را به آن اختصاص دهید و با پیشرفت در آن هیجان جدیدی را تجربه کنید.
همچنین، با یافتن زمان نیاز به خود ارضایی می‌توانید این زمان را با فعالیت‌های مفید پر کنید.
صرف زمان بیشتر با اطرافیان
برخی از اشخاص خود ارضایی می‌کنند چراکه تنها هستند و چیز دیگری ندارند که زمان خود را با آن پر کنند. تنها ماندن فرصت خود ارضایی را بیشتر می‌کند، اما بودن در کنار دیگران ذهن شما را مشغول می‌کند و می‌توانید روی چیز دیگری تمرکز کنید. راه‌های زیادی برای اجتماعی شدن وجود دارد. با دوستان و خانواده ملاقات کنید، به کلاس‌های جدید بروید، در باشگاه ثبت نام کنید و با آدم‌های جدید آشنا شوید.
ورزش کردن
تخلیه انرژی با ورزش یکی از راه‌های خوب برای تخلیه فشار، استرس و اضطراب است که می‌تواند باعث ترک خود ارضایی ناشی از احساسات منفی باشد. فعالیت‌هایی مانند دویدن، شنا کردن و وزنه برداری می‌توانند بدن را قوی کنند و با ترشح اندورفین حس خوبی به فرد بدهند. احساس شادی و آرامش بیشتر نیاز شخص به خود ارضایی را کاهش می‌دهند.
ورزش کردن
داشتن استراتژی برای زمان تحریک
چه زمانی بیشتر تحریک می‌شوید؟ عامل تحریک چیست؟ شب قبل از خواب بیشتر تحریک می‌شوید یا صبح‌ها هنگام دوش گرفتن؟ اگر بتوانید محرک رفتارهایتان را بشناسید، بهتر می‌توانید برای کنترل رفتار جبری برنامه‌ریزی کنید و به نحوی با تغییر برنامه خودتان، موقعیت تحریک را از بین ببرید.
صبوری در درمان
فرقی نمی‌کند برای ترک خود ارضایی از روش‌های خانگی استفاده می‌کنید یا مراجعه به روانشناس و سکس‌تراپ، در هر دو صورت باید صبور باشید. کلینیک درمان و مشاوره فروشگاهی نیست که یک بار از آن خرید کنید و نیازتان برطرف شود. یک جلسه ملاقات با روانشناس برای شروع راه خوب است، اما بسته به شرایطتان، گاه باید هفته‌ها و ماه‌ها با درمانگر ملاقات کنید.
با ادامه درمان و گفتگو، احساس بهتری پیدا خواهید کرد و کنترل بیشتری روی رفتارهایتان خواهید داشت.
سخنی از سیمیاروم
در بسیاری از موارد، خود ارضایی جز رفتارهای طبیعی جنسی است و نیازی به درمان یا ترک ندارد. بسته به میل جنسی، خود ارضایی می‌تواند دفعات متفاوتی در هر فرد داشته باشد. بنابراین، عدد نرمال و طبیعی در این مورد وجود ندارد.
زمانی مسئله ترک خود ارضایی پر رنگ می‌شود که انجام آن با زندگی فرد تداخل پیدا کند، بر زندگی جنسی او تاثیر منفی داشته باشد، موجب پریشانی و ناراحتی وی شود و مانع پیشرفت فردی، اجتماعی و کاری شخص شود. در این مورد، لازم است که دفعات خود ارضایی کاهش یابد.
روش‌های متعددی برای درمان خود ارضایی وجود دارد که برخی از آنها شامل استراتژی‌های فردی می‌شود و برخی دیگر مانند روان درمانی، درمان حساسیت‌زدایی، تکنیک‌های تنفرزایی از خود ارضایی و غیره توسط درمانگر یا روانشناس انجام می‌گیرند.
بدون دیدگاه