درمان درد استخوان دنبالچه در بارداری
زنان باردار معمولا در دوران حاملگی خود با درد استخوان دنبالچه روبرو می شوند. به همین منظور راه هایی جهت بهبود و درمان درد استخوان دنبالچه به شما معرفی خواهیم کرد.
دنبالچه چیست؟
کوکسیدینی عبارتی است که برای درد دنبالچه استفاده می‌شود. کوکسیکس یا همان دنبالچه یک استخوان کوچک مثلثی شکل و متشکل از ۳ تا ۵ مهره است که اغلب به هم جوش خورده‌اند. این نام برگرفته از یک کلمه یونانی به معنی «(پرنده) کوکو» است، زیرا این استخوان شبیه منقار این پرنده می‌باشد. دنبالچه به وسیله تعدادی رباط نیرومند که مفصل دنبالچه را پشتیبانی می‌کند، به انتهای ستون مهره‌ها (ساکروم) متصل است.
عضلات کف لگن ارتباط نزدیکی با دنبالچه دارند. عضلات کف لگن از یک طرف به استخوان شرمگاهی در جلوی لگن متصل بوده، داخل لگن (بین پاها) را پوشش داده و از پشت به قاعده ستون مهره‌ها و دنبالچه متصل هستند. این عضلات به عنوان پشتیبان و تکیه‌گاه اندام‌های داخل لگن عمل کرده و به کنترل اختیار ادرار و مدفوع کمک می‌کنند.
درمان درد استخوان دنبالچه دکتر روازاده
برای درمان این بیماری، طب اسلامی توصیه هایی دارد که بصورت کاملا طبیعی و بدون هیچ عارضه ای قابل درمان و موثر می باشد. طبق نظر استاد تبریزیان درمان این بیماری به شرح زیر است:
- *- خوردن خرما به همراه دنبه گوسفند
- *- مالیدن خرما و دنبه گوسفند بر روی موضه درد
- *- استفاده از پماد مفاصل (سنام)
مصرف موارد فوق می تواند موجب درمان درد دنبالچه شما بشود.
توضیح کامل درباره “درمان راکوتان”
داروها
برای آنکه دردتان کاهش یابد و بتوانید بهتر راه بروید و بدنتان را حرکت دهید، از داروهای غیراستروئیدی ضدالتهابی (NSAIDها) مثل آسپرین و ایبوپروفن استفاده کنید. اما، اگر بیماری‌های کلیوی یا سابقه خونریزی معده یا روده دارید، و یا داروهای رقیق کننده خون (مثل کومادین) مصرف می‌کنید، قبل از استفاده از NSAIDها با پزشکتان مشورت کنید. البته، در صورت داشتن چنین شرایطی بهتر است استامینوفن مصرف کنید که درد را کاهش می‌دهد اما تأثیری بر التهاب ندارد. معمولاً ترامادول نیز برای دوره کوتاهی تجویز می‌شود، زیرا این دارو اعتیادآور است. اگر ترامادول برای مدت طولانی‌تر تجویز شد، برای توقف مصرف آن ابتدا باید مقدار آن به تدریج کاهش داده شود تا بیمار دچار سندرم علائم ترک نشود.
درمان هورمون مردانه در زنان طب اسلامی
تمرینات زیر ممکن است به تسکین درد دنبالچه کمک کند:
1.یک زانوی خود را در آغوش بگیرید:
کشش ماهیچه های پیریفورمیس و ایلیوپساس هستند که هر دو می توانند در لگن محکم شوند و تحرک را محدود کنند. پیریفورمیس از دنبالچه سرچشمه می گیرد و اگر ملتهب شود می تواند اعصاب خرد کننده را تحریک کند.
به آرامی افزایش کشش در طول زمان به طیف وسیعی از حرکت اجازه می دهد تا گسترش پیدا کند.روی پشت خود دراز بکشید و پاهای خود را صاف کنید.یک زانو را به طرف سینه خم کنید.
زانو خم شده را نگه دارید و آن را به آرامی به درون سینه تان بکشید.30 ثانیه صبر کنید، سپس طرف دیگر را تکرار کنید.
2. کشش پای عرضی پیریفورمیس و گلوت (گره های تهدید شده):
این کشش پیریفورمیس را مانند گلوت کش می دهد. گلوت به دنبالچه متصل می شوند و راه رفتن یا دویدن می تواند باعث شود که آن ها بتوانند آن را هل دهند.به روی کمر دراز بکشید.زانوها را به سوی سقف بلند کنید و کف پاها را روی زمین صاف نگه دارید.
پای چپ را به سمت بدن خم کنید و قوزک پای چپ را در زانو راست قرار دهید.دست ها را دور ران راست خود حلقه کنید و به آرامی آن را به مدت 30 ثانیه به سمت سینه بکشید.سپس طرف را دیگر تکرار کنید.
3. کشش پسوس زانو:
ایلیوپساس به ایلایکوس پیوسته و ماهیچه های پسوس اشاره می کند. این ماهیچه های باسن به باسن کمک می کنند تا خم شود.کشش آن ها می تواند به تسکین درد دنبالچه کمک کند، چون اغلب با نشستن طولانی سفت می شوند.
روی زمین زانک بزنید، یک پا را جلو ببرید و پای دیگر را روی زمین بگذارید.ران باید در زاویه 90 درجه با ساق پا باشد.ساق و زانو را روی زمین بگذارید و انگشتان پا باید به عقب اشاره کنند. یک حوله را زیر زانوی عقبتان بگذارید،که ممکن است برای راحتی شما لازم باشد.
با صاف کردن سینه، دست ها را روی مفصل ران بگذارید تا پایداری خود را حفظ کنید.لگن را پایین و کمی جلو بکشید.این کشش را برای 20 تا 30 ثانیه نگه دارید.در طرف دیگر مجددا وین کار را تکرار کنید.
4. زانو و پیچ بزنید:
این تمرین زانو زده و پیچ خورده، ایلیوپساس را کش می دهد و تحرک از طریق قسمت پایین را بهبود می بخشد.پایین کمر محکم و بی حرکت می تواند منجر به کاهش درد کمر شود.این می تواند منجر به درد دیگر ماهیچه ها شود، مانند کف لگن و ماهیچه های باز کننده باسن، که برای جبران آن تنگ می شوند.
اگر دنبالچه مجروح و ملتهب شود، کف لگن فعال و ماهیچه های باسن این علائم را تشدید خواهند کرد.در همان موقعیت شروع کنید که زانو بزنید با پای جلو در زاویه 90 درجه در مقابل بدن خم شده و زانو و ساق پا بر روی زمین قرار داشته باشد.
بدن را صاف نگاه دارید، بازوها را بالا ببرید تا ارتفاع شانه را به دو طرف افزایش دهید.بر روی جمع کردن تیغه شانه به پایین و عقب تکیه کنید تا از بالا رفتن شانه ها جلوگیری کنید.
تنه به آرامی به سمت چپ بدن حرکت کند تا زمانی که بازوها تقریباً با پاها هماهنگ باشند. سپس به آرامی به مرکز باز می گردد و به سمت راست می چرخد. 5 – 4 بار به هر طرف چرخش کنید، تنها تا جایی که امکان دارد بدون هیچ گونه درد به چرخش خود ادامه دهید.
5. کشش ایلیوپساس و گلوت (ژست کبوتر):
این ژست یک حالت یوگا است که به باز کردن مفصل ران کمک می کند. ایلیوپساس و همچنین ماهیچه های گلوت را روی پای خمیده کشش دهید. این ژست برای افراد با مشکلات زانو مناسب نیست.
چهار دست و پایتان را کمی جلوتر از شانه ها فاصله دهید.زانوی چپ را به سمت جلو بیاورید و آن را کمی عقب و به سمت چپ دست چپ و قوزک پا به سمت استخوان کفل راست قرار دهید.
پای راست را عقب بکشید و صاف نگه دارید، تا ران به سمت زمین متمایل شود.اگر مفصل ران نداشته باشد، شست پا را در زیر آن قرار دهید تا این را درست کنید.
در صورت لزوم بالاتنه را به جلو بکشید تا کشش را افزایش دهید.این موقعیت را برای 30 ثانیه نگه دارید و در طرف دیگر تکرار کنید.
بدون دیدگاه