سگ هراسی

اگر از اون دسته افرادی هستین که به شدت از سگ هراس دارین ، هلث کده با مقاله ای در مورد سگ هراسی این مشکل شما رو رفع کرده…با ماباشید

مطالب تصادفی برای شما:

• قرص فولیکوژن
• نوروبیوم
• علائم بیماری خار پاشنه پا
• ماهی کیلکا
• علائم بیماری غده پروستات
• وکیل در شیراز
• شیراز

سگ هراسی چیست؟

ترس از سگ یا ساینوفوبیا نوعی حیوان‌هراسی بسیار رایج است. هراس از حیوانات، برخلاف هراس اجتماعی، در طبقه هراس‌های خاص قرار می‌گیرد. به‌طورکلی، فوبیا (هراس) ترسی غیرقابل‌‌کنترل، غیرمنطقی و پایدار است که درباره چیزی، موقعیتی یا فعالیتی احساس می‌شود. فوبیای سگ، به‌طور خاص، به‌معنای ترس غیرمنطقی و غیرقابل‌کنترل از سگ است. همه افراد به یک اندازه از سگ نمی‌ترسند. ممکن است کسی در حضور سگ از او بترسد و دیگری تنها با فکرکردن به سگ دچار هراس شود. ترس از سگ به هر میزان در شما وجود داشته باشد، در این نوشته راه‌هایی برای کنترل آن پیدا می‌کنید.

مرحله اول: بررسی کنید که ترس از سگ در شما چقدر است؟

۱. به اتفاقات گذشته زندگی‌تان که با سگ ارتباط دارد توجه کنید

نه همه افراد، اما بسیاری از کسانی که دچار ترس از سگ هستند این ترس را از سنین کودکی در خود شکل داده‌اند. اگر سال‌های قبل، یکی از این اتفاقات برای شما رخ داده است، ممکن است دلیل ترس از سگ در شما همین موارد باشد:

• ممکن است از سال‌های دور خاطره بدی از یک یا چند سگ داشته باشید. شاید سگی شما را ترسانده یا حتی گاز گرفته باشد و همین تجربه تنها خاطره شما از سگ‌ها باشد. بنابراین، حالا هم مواجهه با یک سگ می‌تواند همان احساسات مربوط به تجربه بد پیشین را در شما زنده کند و ترس از سگ را به معضلی همیشگی تبدیل کند.
• ممکن است ترس از سگ را غیرمستقیم و از دیگری، مثلا پدر یا مادر، آموخته باشید. شاید وقتی بزرگ می‌شدید مادرتان همیشه از سگ‌ها بد می‌گفته یا داستان‌هایی از آدم‌هایی می‌گفته است که سگ‌ها گازشان گرفته‌اند. درنتیجه، ترسی که مادرتان داشته به شما منتقل شده است. شما نیز تجربه‌ای از سگ‌ها نداشته‌اید که خلاف این برداشت را به شما نشان دهد. بنابراین، با این تصور بزرگ شده‌اید که سگ‌ها وحشتناک‌اند و باید از آنها ترسید. حتی امکان دارد این اضطراب را به‌عنوان اختلالی از خانواده‌تان به ارث برده باشید.
• ممکن است شاهد اتفاق بدی بوده‌اید که سگی در آن دخیل بوده است. شاید فردی را دیده‌اید که سگ به او حمله کرده یا زخمی‌اش کرده است. دیدن فیلمی راجع به سگ‌ها در سنی که به‌راحتی تحت‌تأثیر قرار می‌گرفته‌اید هم می‌تواند ترس از سگ را در شما ایجاد کند.

این اتفاق، چه واقعی چه فرضی، ممکن است ترس از سگ را در شما نهادینه کرده باشد، هرچند شاید حتی برای خود شما اتفاقی رخ نداده باشد.

۲. نشانه‌های‌تان را تحلیل کنید

هراس‌های خاص، ازجمله ترس از سگ، می‌توانند با نشانه‌های زیر همراه باشند. در هنگام بررسی وجود این نشانه‌ها به زمان وقوع هریک نیز دقت کنید. آیا نشانه‌ها تنها در حضور سگ بروز می‌کنند یا حتی عکس یا داستانی درمورد سگ‌ها کافی‌ست تا ترس در شما بیدار شود؟ آیا خودِ سگ برای شما هراس‌آور است یا کاری که انجام می‌دهد؟ برای مثال، برخی مردم از واق‌واق سگ وحشت می‌کنند اما از سگی که ساکت است نمی‌ترسند.

نشانه‌ها عبارت‌اند از:

• احساس خطر قریب‌الوقوع؛
• احساس نیاز به گریختن یا اجتناب‌کردن؛
• تپش قلب، عرق کردن، لرزش یا رعشه، نفس‌نفس‌زدن، درد قفسه سینه، حالت تهوع، سرگیجه یا لرز کردن؛
• احساس غیرواقعی‌بودن آنچه در حال وقوع است؛
• احساس ازدست‌دادن کنترل یا جنون؛
• احساس اینکه ممکن است بمیرید.

۳. مشخص کنید که آیا به‌علت ترس از سگ زندگی‌تان را تغییر می‌دهید

متأسفانه، ممکن است ترس‌ها آن‌قدر شدید باشند که بهترین راه ازبین‌بردن آنها را اجتناب کامل از امر ترسناک بدانیم. مثلا ترس از پرواز را می‌توان با سوارنشدن به هواپیما به‌سادگی از میان برد. اما درمورد ترس از سگ کاملا متفاوت است؛ مثلا در آمریکا بیشتر از ۶۰ میلیون سگ زندگی می‌کنند یا در ایران به‌خصوص در حاشیه شهرها و روستاها سگ‌های بی‌خانمان به‌وفور دیده می‌شوند و این فراوانی باعث می‌شود که اجتناب کامل از سگ‌ها دشوارتر باشد.

از خودتان سؤال کنید که آیا کارهای زیر را برای اجتناب از سگ‌ها انجام می‌دهید یا نه. اگر جواب شما مثبت است، به هراس از سگ دچار هستید.

• آیا از معاشرت با برخی پرهیز می‌کنید چون سگ دارند؟
• آیا مسیر خود را تغییر می‌دهید تا مخصوصا از خانه یا محله‌ای که سگ دارد دوری کنید؟
• آیا از حرف‌زدن با برخی می‌گریزید چون درباره سگ‌شان حرف می‌زنند؟

۴. بدانید که راهی برای غلبه بر ترس از سگ وجود دارد

درحالی‌که راه‌هایی برای رهایی از فوبیای سگ وجود دارد باید در این راه صبور باشید. این ترس بلافاصله از بین نمی‌رود و باید روی خودتان کار کنید. می‌توانید برای غلبه بر این هراس از کمک حرفه‌ای روان‌شناس یا مشاور کمک بگیرید.

• درباره این هراس در دفتری بنویسید. خاطرات بخصوصی را که از سگ‌ها به یاد می‌آورید یادداشت کنید و احساسی که تجربه کرده‌اید مکتوب کنید؛
• فنون تن‌آرامی و مدیتیشن را بیاموزید تا خود را آرام کنید و بر اضطراب‌تان مسلط شوید؛
• ترس از سگ را به بخش‌هایی تقسیم کنید تا به‌مرور بر هر بخش چیره شوید. گمان نکنید که باید با یک مرتبه تلاش بر ترس خود غلبه کنید؛
• ایمان داشته باشید که می‌توانید بر ترس از سگ غلبه کنید و در این مسیر اشتباهات خود را بپذیرید.

۵. از کمک حرفه‌ای بهره بگیرید

هرچند الزامی نیست اما درمانگر می‌تواند با استفاده از روان درمانی برای غلبه بر ترس و غلبه بر اضطراب به شما کمک کند. موفقیت درمانگران در درمان فوبیاها بسیار زیاد است. درمانگران از رفتار درمان شناختی (CBT) کمک می‌گیرند تا نحوه برداشت شما از موضوعات را تغییر دهند و به شما مهارت‌هایی را می‌آموزند تا برای غلبه بر ترس از آنها بهره بگیرید. مواجهه‌درمانی روشی دیگر است که به شما کمک می‌کند در حضور یک سگ بر احساسات خود مسلط شوید.

مرحله دوم: از بازسازی شناختی استفاده کنید

۱. مفهوم بازسازی شناختی

بسیاری از هراس‌ها، ازجمله هراس از سگ، بر اساس تفسیر مغز از موقعیتی خاص شکل می‌گیرد و نه الزاما واقعیتی که رخ داده است. برای مثال، احتمالا شما از سگی که در مقابل‌تان ایستاده نمی‌ترسید، بلکه تعبیر مغزتان که سگ را به‌عنوان تهدید معرفی می‌کند هراس‌آور است و باعث ترس از سگ می‌شود.

بازسازی شناختی به تشخیص این افکار و درک غیرمنطقی بودن آنها کمک می‌کند. سپس، به‌مرور با کمک این روش می‌توانید راجع به موقعیتی خاص (مثلا سگ) دوباره فکر کنید یا ساختار فکری‌تان را تغییر دهید.

• مهم است که بازسازی شناختی را با دیدی باز و مشتاقانه آغاز کنید. باید بپذیرید که هراس شما احتمالا پایه منطقی ندارد و به همین دلیل می‌توانید خود را تمرین دهید که به شیوه‌ای دیگر بیندیشید. اگر دید شما به این بازسازی منفی باشد یا باور داشته باشید که هراس‌تان کاملا منطقی است، بازسازی شناختی را برای خود بسیار دشوارتر می‌کنید.

۲. به اتفاقاتی که هراس را در شما بیدار می‌کنند فکر کنید

اولین قدم در مقابله با هراس‌، تشخیص چیزی است که هراس را برمی‌انگیزد. برای این کار می‌توانید تجربیات گذشته‌تان را از سگ‌ها مرور کنید و درباره آن حرف بزنید. سعی کنید بفهمید که ترس از سگ چگونه در شما ایجاد شده است. این جست‌وجو می‌تواند درباره منشأ بخصوصی باشد که ترس را در شما ایجاد می‌کند؛ مثلا اینکه آیا خود سگ‌ها در شما هراس ایجاد می‌کنند یا کاری که انجام می‌دهند برای‌تان هراس‌انگیز است (مثلا: خرخرکردن، واق‌واق‌کردن، بالا پریدن، دویدن و…)

• همچنین، در طی این بررسی‌ها، برای شما و درمانگرتان فرصتی فراهم می‌شود که مشکلات پزشکی یا روانی‌ای که در تشدید فوبیا نقش دارند شناسایی کنید. ممکن است دلایل زمینه‌ای اختلالات اضطرابی، افسردگی یا حتی اتفاقی خاص یا به‌ظاهر بی‌ربط باشند که ترس از سگ را در شما ایجاد کرده‌اند.
• در این مرحله بسیار خوب است دفتری تهیه کنید و تمام اطلاعات مربوط به هراس‌تان را که برای درمان یا تحلیل مفید است در آن ثبت کنید. از دفترتان برای ثبت هر رخدادی که به یاد می‌آورید و مرتبط با ترس از سگ است استفاده کنید.

بررسی سگ هراسی

سگ‌هراسی یا سینوفوبیا (به انگلیسی: Cynophobia) به ترس غیر منطقی از سگ می‌گویند. سگ‌هراسی در ردهٔ هراس‌های ویژه و در زیرردهٔ حیوان‌هراسی طبقه‌بندی می‌شود. دکتر تیموتی او. رتنز (Dr. Timothy O. Rentz) از دانشگاه تگزاس در آستین می‌گوید ترس از حیوانات در ردهٔ ترس‌های ویژه است و ۳۶ درصد از بیماران حیوان‌هراسی از سگ و گربه می‌ترسند. گرچه هراس از مار و عنکبوت بالاترین ترس در بین بیماران است اما به دلیل فراوان بودن سگ و گربه، ترس از آن‌ها بیشتر است. در راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی (DSM-IV-TR) که توسط انجمن روان‌پزشکی آمریکا تهیه‌شده است گزارش شده که فقط ۱۲ تا ۳۰ درصد از بیمارانی که از این هراس رنج می‌برند مراحل درمانی را انجام می‌دهد.

برخی بررسی‌ها علت بروز این اختلال روانشناختی را عوامل ژنتیکی عنوان می‌کنند، عده‌ای دیگر بر این باورند دلیل مشخصی برای بروز انواع فوبیا وجود ندارد و گروهی هم معتقدند فوبیای والدین یا اقوام نزدیک می‌تواند به بچه‌ها منتقل شود؛ حتی اگر کودک به طور مستقیم با عامل ایجادکننده ترس روبه‌رو نشده باشد. مثلاً وقتی کودکی می‌بیند مادرش ازسگ می‌ترسد به طور ناخودآگاه یاد می‌گیرد که به محض دیدن و نزدیک شدن به این حیوان عکس‌العمل نشان دهد و ترسش را بروز دهد، اما کودکی که با یک حیوان خانگی بزرگ شده یا اعضای خانواده نسبت به حیوانات مهربان هستند، معمولاً ترسی از آنها ندارد به طوری که عوامل محیطی هم نمی‌توانند عامل ایجادکننده این نوع ترس‌های غیرمنطقی باشند؛ بنابراین دلایل مختلفی برای بروز سینوفوبیا پذیرفته شده است.

هنگامی که فرد سینوفوبیا دارد به هیچ عنوان قادر نیست در مکانی که این حیوان وجود دارد حضور پیدا کند و به طور کلی افراد هنگام مواجه شدن با شرایط و موقعیت‌های ترسناک دچار اضطراب، تپش قلب، رنگ‌پریدگی، تعریق بدن بخصوص کف دست‌ها، افت فشار خون و ضربان قلب، گرفتگی عضلانی و… می‌شوند.

درمان

یکی از رایج‌ترین روش‌های درمان فوبیاهای خاص، روش درمانی رفتاری-شناختی است که طی آن از یک شیوهٔ حساسیت‌زدایی به کار گرفته می‌شود. در این شیوه، فرد را با یک روش حساب‌شده و مصون در معرض موضوع یا موقعیتی که از آن ترس دارد، قرار می‌دهند که معمول‌ترین آن شیوه حساسیت‌زدایی تدریجی است. مثلاً فرد با کمک دکتر یا درمانگر نخست در ذهن و با کمک قوهٔ تخیل و سپس در واقعیت با عامل ترس مواجه می‌شود. به عنوان مثال از فرد می‌خواهند تا ابتدا سگ را در ذهن مجسم کند، سپس عکس‌هایی از سگ را ببیند، و سرانجام در واقعیت به یک سگ نگاه کند و او را لمس کند. البته بین این مراحل، به اندازهٔ کافی فاصله در نظر گرفته می‌شود.

منبع: ویکی پدیا