علائم بارداری و سقط جنین

در این مقاله می خواهیم درباره علائم بارداری و سقط جنین صحبت کنیم.

در صورت داشتن هر یک از علائم زیر، فرد ممکن است دچار سقط ناخواستۀ جنین شده باشد و هرچه سریع‌تر باید برای تشخیص زودتر مشکل به پزشک مراجعه کند؛ هرچند این علائم لزوماً به معنای سقط ناخواستۀ جنین نیست.

خونریزی یا لکه‌بینی:

خونریزی یا لکه‌بینی از طریق واژن معمولاً اولین علامت سقط ناخواسته است. لکه‌بینی ممکن است ناشی از لانه‌گزینی جنین باشد و برخی از زنان باردار نیز در اوایل بارداری کمی خونریزی یا لکه‌بینی خواهند داشت که این به معنی سقط جنین نیست، اما بهتر است هر نوع خونریزی یا لکه‌بینی را با پزشک خود در میان بگذارید.

درد در ناحیۀ شکم: د

رد شکمی معمولاً پس از شروع خونریزی آغاز می‌شود. درد ممکن است به صورت گرفتگی عضلانی یا مداوم، تیز یا ملایم باشد و ممکن است حس کمردرد ضعیف یا افزایش فشار در ناحیۀ لگنی وجود داشته باشد.

در صورت داشتن خونریزی و درد توأم، احتمال سقط شدن جنین زیاد است. همچنین ممکن است خونریزی و درد در اوایل بارداری نشانۀ حاملگی خارج از رحم یا حاملگی مولار باشد. به همین دلیل، تشخیص علت اصلی درد و خونریزی بسیار مهم است و باید هرچه سریع‌تر به پزشک مراجعه شود.

 بسیاری از سقط‌های ناخواسته در اولین معاینات معمول بارداری توسط پزشک تشخیص داده خواهد شد. اگر پزشک صدای قلب جنین را نشنود یا هنگام معاینه متوجه رشد ناکافی رحم شما شود، احتمال سقط جنین خواهد داد. در این صورت، وضعیت رحم را توسط سونوگرافی به دقت بررسی خواهد کرد. همچنین ممکن است برای اطمینان بیشتر، آزمایش خون نیز تجویز کند.

علائم بارداری بعد از سقط جنین

سقط‌ جنين تجربه‌ای دردناك است و در نهايت با احساس مقصربودن، شكست و افسردگی همراه می‌شود.

به عبارتی، مادر عزادار می شود.

اما به هر حال نمی توان كاری كرد. دنبال مقصر نباشید.

از ماساژ درمانی يا طب سوزنی يا جلسه های روا‌نپزشكی كمك بگيريد تا حالتان بهتر شود.

اگر بقايای جنین را داريد می توانيد آن را به آزمايشگاه برسانيد تا دليل سقط جنین مشخص شود.

اما فراموش نكنيد، سقط جنين به معنی ناباروری نيست و می توانيد دوباره باردار شويد.

 توصيه می شود 1 تا 2 عادت ماهانه را پشت سر بگذارید و سپس برای بارداری دوباره اقدام كنيد تا هم بدن و هم ذهنتان از اثرات بارداری قبلی پاكیزه گردد.

دلایل سقط جنین

دلایل سقط جنین

آماده نبودن رحم:

معمولا در اولين بارداری، احتمال سقط‌ جنين افزایش می‌ یابد و رايج‌ تر خواهد بود، دليل آن هم ” آماده نبودن رحم ” است.

البته اين مساله موقتی است و بارداری های بعدی معمولاً موفقيت‌آميز خواهند بود.

اختلالات ژنتيكی:

 سقط خود‌ به‌ خود جنين، معمولا زمانی رخ می دهد كه جنين يا رويان به اختلالات ژنتيكی مبتلا است و نمی تواند در رحم لانه‌گزينی كند.

در 90 درصد موارد، بدن خانم باردار به طور طبيعی این نوع جنین را پس می‌زند.

مسائل مردانه:

 گاهی كيفيت اسپرم مرد پايين است و همين موضوع باعث بروز سقط‌ جنین مكرر می شود.

در چنين شرايطی معمولا پزشك آزمايش اسپرم تجويز می كند.

اختلالات هورمونی:

 در صورتی كه سقط‌ مكرر در هفته 8-7 بارداری رخ دهد، متهم اصلي اختلالات هورمونی است.

معمولا برای درمان، شياف پژوژسترون تجويز می شود كه بايد تا هفته 12 بارداری استفاده شود.

اختلالات رحمی:

 گاهی نیز مشکلاتی مثل نافرمی رحم يا دهانه رحم باعث سقط‌ جنين می‌شوند.

ممکن است به دليل فشارهای رحمی، دهانه رحم باز شده و رويان، خود‌ به‌ خود دفع ‌شود.

در اين شرايط پزشك با دوختن دهانه رحم به ختم موفق بارداری كمك می كند.

عفونت‌ها:

 برخی عفونت‌های داخل رحمی یا واژنی نیز می توانند عامل بروز سقط‌ جنين باشد.

سبك زندگی:

 به نظر می رسد سبك نادرست زندگی نیز در اين موضوع دخيل باشد، اما هنوز به اثبات علمی نرسيده است. به مادران توصيه می شود، زمانی كه باردار می شوند سبك زندگی سالم‌تری را برگزينند و از محرک ها دوری کنند.