كورن فلكس

کلاگ در سال 1852 میلادی زاده شد و در سال 1984 کورن فلکس را به منظور درمان درمان برخی بیماران آسایشگاه ابداع نمود.

وی معتقد بود که کورن فلکس نوعی غذای سالم رژیمی است که در درمان اختلالات جنسی مفید می‌باشد.

در اوایل قرن نوزده میلادی،کورن فلکس به عنوان یک غذای ساده و سریع و آماده خوردن در

سطح وسیعی به بازارها عرضه شد.

در سال‌های دور، خوراک خاصی تحت عنوان کورن‌فلکس به شکل آنچه در حال حاضر غلات مخصوص صبحانه نامیده می‌شود، وجود نداشت. این نوع خوراکی‌ها بیش از هر چیز جنبه تجاری دارند و باوجود آنچه می‌گویند، به‌هیچ‌وجه در زمره صبحانه‌های سنتی نمی‌گنجند؛ اما آن‌طور که از ظواهر امر پیداست کورن‌فلکس‌ها با تبلیغات گسترده‌ای که داشته‌اند، توانسته‌اند توجه کودکان و نوجوانان را به خود جلب کنند.

این خوراکی جذاب حالت طبیعی ندارد و در فرآیندی صنعتی دگرگون می‌شود. غلات پس از فرآوری در قالب‌های مخصوص ریخته می‌شوند و شکل برگ را به خود می‌گیرند، در نتیجه حالتی کاملا مصنوعی می‌یابند. به منظور این‌که کورن‌فلکس‌ها طعم و مزه بهتری داشته باشند، به برخی از آنها افزودنی‌هایی مانند قندهای سریع‌الجذب اضافه می‌شود. نمک، قند و فیبر نیز از دیگر افزودنی‌ها هستند.

محتویات کورن فلکس عبارتند از:

• ذرت 88%
• شکر،نمک،عصاره مالت جو
• ویتامین‌ها (ویتامین E، نیاسین،ویتامین B6، ریبوفلاوین،فولات
• مواد معدنی(آهن،اکسید روی)

کورن فلکس میزان چربی پایینی دارد و فرد را برای مدت زیادی سیر نگاه نمی‌دارد.

محتوی پروتیینی کورن فلکس پایین است اما محتوی شکر آن ذخیره چربی را افزایش می‌دهد.

در عصاره ذرت،شکر به شکل فروکتوز به مقدار نسبتا زیادی وجود دارد و در طعم دهنده های

مالتی نیز شکر به کار می‌رود و اگر هنگام مصرف شکر به آن اضافه شود،خطر افزایش وزن

وجود دارد.

گرچه کورن فلکس پروتئین کمی دارد و فرد را باید مدت زیادی سیر نگاه نمی‌دارد،اما شکر

موجود در آن ذخیره چربی را افزایش داده و انرژی قابل توجهی تولید می‌کند.

کورن فلکس حاوی کربونات های با شاخص گلیسمی بالا است ،لذا اگر کورن فلکس همراه با

شیر مصرف می‌شود هفته‌ای یکبار به عنوان صبحانه میل شود.

گاهی اوقات نیز ویتامین و املاحی مانند آهن در دستورالعمل تهیه کورن‌فلکس قرار می‌گیرد، اما این عناصر نیز بیشتر جنبه تجاری و تبلیغاتی دارند و مقدارشان بسیار اندک است.‌

فرآیندهای تولید باعث تولید ماده مشکوکی به نام آکریلامید می‌شود که نباید بیش از حد مصرف شود؛ درحالی‌که روی بسته‌بندی کورن‌فلکس‌ها از آکریلامید نامی برده نمی‌شود و به علت قطعیت نداشتن قوانین و عدم شفافیت تولیدکننده‌ها جرم تلقی نمی‌شود، منطقی است که استفاده از این نوع خوراکی‌ها کاهش یابد.