ناباروری ناشناخته
علل ناباروری بسیار متفاوت است و از علل عفونی مانند سل دستگاه تناسلی تا علل مادرزادی، داروها، ضربه و مشکلات غددی محتمل است.با مقاله هلث کده درو مورد ناباروی ناشناخته همراه باشید…
ناباروری
ناباروَری(به انگلیسی: Infertility) به ناتوانی در تولید مثل گفته می‌شود که در بیشتر جانداران از جمله گیاهان و جانوران پیش می‌آید. سازمان بهداشت جهانی، ناباروری را یک بیماری سیستم تولید مثل می‌داند که به وسیله ناکامی در رسیدن به حاملگی بالینی پس از دوازده ماه یا بیشتر آمیزش جنسی منظم بدون محافظت رخ می‌دهد.
ناباروری یکی از مشکلات جفت‌ها هست. این مشکل در انسان‌ها و حتی جانوران وجود دارد. از هر ۶ زوج یک زوج مبتلا به مشکلات ناباروری هستند که اکثر آنها بدون درمان صاحب فرزند می‌شوند.
ناباروری در انسان
در پزشکی هرگاه زن و شوهری در سن باروری ۱۲ ماه پس از ازدواج علی‌رغم انجام فعالیت جنسی طبیعی و بدون استفاده از روشهای پیشگیری، بچه‌دار نشوند یکی از زوجین دچار ناباروری است. ناباروری در انسان می‌تواند منشأ پدری مانند واریکوسل و آزواسپرمی داشته باشد یا منشأ مادری مانند سندرم ترنر، آژنزی تخمدان، سندرم آشرمن. البته باید توجه داشت که ناباروری به معنی عدم تولید گامت نیست بلکه عدم توان تولد نوزاد زنده را گویند مثلاً در مردان بیماری کم‌نطفگی می‌تواند علت باشد، یا پس از انجام وازکتومی فرد بالقوه اسپرم تولید می‌کند ولی در عمل نمی‌تواند بچه دار شود. مشابه این حالت در زنان نداشتن مادرزادی رحم و نیز پس از انجام عمل قطع لوله‌های فالوپ است.
بسیاری از زوج‌های مراجعه‌کننده به مراکز درمانی وقتی خود را نابارور می‌خوانند از تعریف دقیق ناباروری مطلع نیستند. پروسه باروری فرایندی است که به احتمالات زیادی متکی است و شما با عدم موفقیت برای باروری در چند ماه اول روابط جنسی نمی‌توانید خود را ناتوان در باروری بدانید. علاوه بر این عوامل مختلفی بر باروری مؤثر اند که ممکن است شما با رعایت نکردن آنها تصور ناباروری داشته باشید.
احتمال باروری در شرایطی تعریف می‌شود که فرد کاملاً سالم باشد و تعادل هورمونی در بدن او کاملاً نرمال باشد. همچنین مرد بایستی از سلامت کامل برخوردار بوده و مشکلات حرکتی یا ساختاری در اسپرم مرد وجود نداشته باشد. همچنین بایستی رابطه جنسی در زمان تخمک‌گذاری انجام شده باشد و فاصله زیاد رابطه با زمان تخمک‌گذاری احتمال باروری را به شدت کاهش می‌دهد.
پیشنهاد شده از سراسر وب
- علائم بارداری عقب افتادن پریود
- متن شکست عشقی
- علائم بارداری روز 20 پریود
- قرص ایرکتو 100
- کاج نوئل
- سئو سایت
- اهنگ کره ای
شیوع ناباروری
میزان شیوع ناباروری در پژوهشهای مختلف بسیار بالا گزارش شده‌است. شیوع طول عمر ناباروری بین ۶/۶ درصد تا ۲۶/۴ درصد و میانگین شیوع یک ساله آن حدود ۹ درصد تخمین زده شده‌است و تنها در سال ۲۰۰۷، ۷۲/۴ میلیون نفر در جهان نابارور بودند. اگرچه پژوهشهای مختلف نشان دادهاند که تقریباً یک سوم از موارد ناباروری به عواملی که بر زنان تأثیر می‌گذارند نسبت داده می‌شود، یک سوم به خاطر ناباروری مردان است و یک سوم به وسیله ترکیبی از مشکلات در هر دو فرد روی می‌دهد اما با وجود این، حداقل به دو دلیل زنان نابارور بیشتر تحت فشار قرار دارند. اولاً به نظر می‌رسد که در بیشتر جوامع و بهخصوص در جوامع در حال توسعه ناباروری بیشتر مشکلی زنانه انگاشته می‌شود. نکته دوم این است که بیشتر درمانهای پزشکی ناباروری، حتی وقتی بیماری مربوط به مرد است بر روی زنان انجام می‌گیرد و آنها در معرض انواع روشهای تهاجمی درمانی قرار می‌گیرند.
بر پایه پژوهش‌ها در ایران ۲۰ درصد زوج‌ها در طول زندگی خود ناباروری را تجربه می‌کنند. بر اساس این آمار نقش و علل مردانه بیش از ۶۰ درصد موارد را شامل می‌شود که این میزان از آمار جهانی بالاتر است.
شیوع ناباروری
علل ناباروری
علل ناباروری بسیار متفاوت است و از علل عفونی مانند سل دستگاه تناسلی تا علل مادرزادی، داروها، ضربه و مشکلات غددی محتمل است.
بعضی از دلایل ناباروری در مردان عبارتند از: بیماری‌های دوران کودکی مثل جراحی‌هایی که اطراف بیضه انجام می‌شود، بالا بودن بیضه و بیماری واریکوسل (به عنوان شایع‌ترین عامل ناباروری که قابل درمان است)، اختلالات هورمونی به صورت اختلال در هورمون‌های هیپوفیز یا هورمون‌های جنسی مانند سندروم کالمن، رشد نامناسب بیضه‌ها، اختلالات ژنتیک مثل کوچک بودن بیضه، برخی عفونت‌های مزمن که در عملکرد بیضه اختلال ایجاد می‌کند مثلاً «سل» که لوله‌های انتقال دهنده اسپرم را از بین می‌برد، برخی داروها، برخی عفونت‌های دستگاه تناسلی مثل سوزاک به شرطی که موجب تنگی مجرا شود و مانع خروج شود و بیماری‌های تب‌دار طولانی مدت که بر نطفه‌سازی تأثیر می‌گذارد علت آن است که اسپرم در بیضه در درجه حرارتی پایین‌تر از درجه حرارت بدن فعالیت پیدا کند و این حرارت بالا و طولانی مدت باعث از بین رفتن اسپرم‌ها شود.
پرکاری و کم‌کاری تیروئید هر دو از علل ناباروری به‌شمار می‌آیند، تا جایی که بهتر است در صورت مشاهده ناباروری ابتدا مشکلات تیروئید در فرد مورد بررسی قرار بگیرد. بنابراین براساس توصیه پزشکان بررسی علل اختلالات این غده در ابتدای درمان ناباروری ضروری و با اهمیت است.
از جمله علت‌هایی که باعث ناباروری در زنان می‌شود می‌توان به این موارد اشاره کرد؛ آندومتریوز، عدم تخمک گذاری، تخمک‌های ضعیف، سندروم تخمدان پلی کیستیک، انسداد لوله‌های رحمی (فالوپ)، حساسیت به اسپرم، مشکلات بارداری غیرقابل توجیه و مشکلات بارداری مرکب که برای هر یک از این عوامل راه‌حل‌هایی وجود دارد.
منبع :ویکی پدیا
بررسی ناباروری
یک متخصص زنان و فلوشیپ ناباروری، با اعلام اینکه علت ۱۵ درصد شیوع ناباروری همچنان ناشناخته است، تاکید کرد: به ازای هر یک سال طول دوره ناباروری، ۲۵ درصد از شانس باروری کم می شود.
دکتر فرناز فاطمی، ناباروری با علت ناشناخته را یکی از شایع ترین انواع ناباروری دانست و گفت: در این شکل از ناباروری حتی پس از انجام انواع آزمایش های تشخیصی استاندارد، هیچ علتی به عنوان منبع ناباروری در نظر گرفته نشده است.
وی افزود: در این ناباروری باید تمام علل ناباروری از طریق بررسی های اولیه رد شود، به طور مثال باید از طریق انجام عکس رنگی، باز بودن لوله های رحمی و طبیعی بودن شکل ظاهری رحم را اثبات کنیم و با انجام برخی آزمایش های مورد نیاز نشان دهیم که تخمک گذاری به صورت طبیعی وجود دارد. همچنین ذخیره تخمدان ها نیز از طریق آزمایشات مختلف باید بررسی شده و در حد طبیعی باشد و در مردان نیز آزمایش آنالیز اسپرم و سایر علل نیز طبیعی باشد که در نتیجه علت شناخته شده ای برای ناباروری این افراد وجود ندارد و می توان به آنها ناباروری با علت ناشناخته را اطلاق کرد.
فاطمی با عنوان اینکه شیوع ناباروری با علل ناشناخته ۱۵ درصد است و می تواند به دو صورت اولیه و ثانویه صورت بگیرد، گفت: حالت اولیه در مواردی است که قبلاً هیچ بارداری شکل نگرفته است و زوج از همان ابتدا دچار ناباروری بوده اند و حالت ثانویه به مواردی اطلاق می شود که ممکن است در گذشته یک بارداری اتفاق افتاده باشد، چه منجر به تولد نوزاد زنده شده، یا نشده باشد.
وی تصریح کرد: دو نوع تشخیص در این زمینه وجود دارد، گاهی اوقات یکسری اختلالات خفیف و جزئی در زوج وجود دارد اما با تست هایی که انجام می دهیم نمی توانیم هیچ علتی برای آنها پیدا کنیم و دستۀ دیگری هم وجود دارد که واقعاً ممکن است هیچ علتی برای آنها وجود نداشته باشد و فقط به صورت شانسی بارور نمی شوند و می توان گفت ناباروری آنها از روی شانس و اتفاقی است.
فاطمی تاکید کرد: بهترین درمان در این افراد برای زوجی است که طول دوره ناباروری آنها کمتر از دو سال باشد و سن زن از اهمیت بسیاری برخوردار است بطوریکه اگر سن زن زیر ۳۰ سال باشد و همچنین افرادی که قبلاً سابقه بارداری یا تولد نوزاد زنده داشته اند، از شانس بیشتری برای بارداری برخوردار خواهند بود و به روش های درمانی، پاسخ بهتری خواهند داد.
این متخصص زنان با بیان اینکه با افزایش طول دوره ناباروری شانس بارور شدن در زنان کمتر می شود، گفت: به ازای هر یک سال که به طول دوره ناباروری افراد اضافه می شود، ۲۵ درصد از شانس باروری کم می شود و همین طور با افزایش سن، به ویژه در زنان بالای ۳۰ سال، به ازای هر یک سال که به عمر زن اضافه می شود، ۹ درصد شانس باروری این افراد کم می شود، به طور کلی گفته می شود که در جمعیت عادی، ۸۴ درصد از زوجین پس از یک سال خودشان به طور طبیعی بارور می شوند و ۹۲ درصد نیز می توانند پس از دو سال بارداری داشته باشند اما در مواردی که بیش از دو سال به طول انجامد و هیچ علتی نیز شناخته نشود، این افراد باید هر چه سریعتر جهت درمان مراجعه کرده تا تحت نظر مراکز درمان ناباروری، روش های تشخیصی و درمانی لازم برایشان به کار رود.
وی در پاسخ به این پرسش که با مراجعه افراد چه اقدامی برای درمان زوجین نابارور با علل ناشناخته صورت می گیرد، عنوان کرد: پس از مراجعه یک زوج جهت درمان ناباروری، ما باید تمام بررسی های لازم و تمام عللی که می توانند سبب ناباروری شوند را بررسی نماییم که در ابتدا این بررسی با یک شرح حال ساده و یک معاینه فیزیکی آغاز می شود که از آن جمله دریافت شرح حال قاعدگی در زنان است که از اهمیت بسیاری برخوردار است و چنانچه طبیعی باشد، می تواند نشان از یک تخمک گذاری خوب داشته باشد، معاینۀ فیزیکی، بررسی ذخیرۀ تخمدانی، انجام تستهای مختلف جهت اثبات تخمک گذاری، بررسی شکل ظاهری و آناتومی رحم و همینطور باز بودن لوله های رحمی و… نیز از دیگر بررسی های اولیه و مورد نیاز می باشند.
فاطمی با تاکید بر هماهنگ بودن اصل درمان در زن و مرد تصریح کرد: در واقع هماهنگی در درمان بسیار اهمیت دارد و درمانی که برای زن در نظر گرفته می شود باید متناسب و هماهنگ با درمانی باشد که ارولوژیست و پزشک متخصص ناباروری مردان، برای همسر ایشان، تعیین می کند.
وی همچنین با عنوان اهمیت بالای سن زن و طول مدت ناباروری در درمان، خاطرنشان کرد: چنانچه سن زن کمتر از ۳۵ سال و مدت ناباروری کمتر از دو سال باشد، به شرط آنکه همسر وی نیز به درمان های پیشرفته نیاز نداشته باشد، درمان انتظاری را برایشان پیشنهاد می دهیم که در بسیاری از مواقع این زوج خودشان به صورت طبیعی صاحب فرزند می شوند و در غیر اینصورت و بعد از گذشت دو سال از طول مدت ناباروری، به دنبال درمان های پیشرفته تر می رویم.
بدون دیدگاه